23, జులై 2011, శనివారం

బజ్జొచ్చి.. బ్లాగర్ ని...


బజ్జొచ్చి బ్లాగర్ ని ఎక్కిరించటం అంటే ఇదే.. యువరానర్. ముందొచ్చిన బ్లాగర్ కన్నా వెనుకొచ్చిన బజ్జే వాడి అని నమ్మిన జనాలు..ఇలా మానిటర్లకు అంటుకుపోయి.. వారాలు వారాలు స్నానాలు చేయకుండా ముక్కులుమూసుకుని.. కుళ్ళు కామెంట్లిచ్చుకోవటం నాకేం నచ్చలేదని.. నా కీ బోర్డ్ లో 'కంట్రోల్ కీ' ని నొక్కి వక్కానిస్తూ..ఆవేశాన్ని 'కంట్రోల్' చేసుకుంటున్నాను యవరానర్.

ట్విట్టర్ ని చూసి గూగుల్ అట్లకాడ మైక్రోవేవ్ వోవెన్లో పెట్టి వేడిచేసి వాతపెట్టుకున్న చందాన.. ఒకరిద్దరు ఖాలీగా ఉంటున్న ప్రోగ్రామర్ల చేత పనిచేయించడం కోసం గూగుల్ పన్నిన వ్యూహంలో భాగంగా బజ్జుపుట్టిందనీ..అది తెలియక మన కుర్రాళ్ళు భలేవుందని.. చంకల్లో చేతులుపెట్టుకుని గుద్దుకుని.. ఇలా సగం బగ్గులతో మార్కెట్టుమీదకు వదిలేసిన ఈ బజ్జుని పెంచి పోషించడం.. మన బ్లాగ్ యువతను తప్పుదారిన పట్టించడానికి పక్కదేశాలు పన్నిన కుట్రేనని.. ఇది చాలా చాలా అన్యాయమని.. నేను సవినయంగా కోర్టువారికి మనవి చేసుకుంటున్నాను యువరానర్.

తండ్రి టూర్లలో నడిచినప్పడు కనీసం చెప్పులుకొనుక్కోటానికికూడా డబ్బులు లేక.. ఒక్కసారిగా.. తెరచించుకొని తెరమీదకొచ్చిన మన యువ నేత గగన్ లాగా.. ఓదార్పు వెకేషన్లని.. అందమైన మార్నింగులనీ.. రోబోటిక్ టెక్నాలజీలనీ.. ఈ మధ్య సి.బి.ఐ రైడింగులనీ.. వార్తల్లో సెలబ్రిటీ లెవల్ కి ఎదిగినట్టుగానే.. అతి తక్కువకాలంలోనే ఎదిగిపోయేలా చేసి.. ఎక్కడో బోన్లో నిలబడాల్సిన ఈ బజ్జును ఇలా BMW కార్లలో తిరిగేలా చేసింది ఎవరనీ.. నేను కోర్టువారిని ప్రశ్నిస్తున్నాను యువరానర్.

నడమంత్రపుసిరిలాగా ఎదిగిన ఈ బజ్జు వల్ల.. బ్లాగర్ల్ లో ఎంతో శ్రమకోర్చి రాసిన టపాలకు రెండువందలు మూడువందలు హిట్లున్నా కనీసం రొండుకూడా కామెంట్లు రాలక... నిరాశతో.. నిస్పృహతో.. కొరుక్కోటానికి కూడా గోళ్ళు లేక.. వేళ్ళుకొరుక్కుంటుంటే.. ఆ వేళ్ళు రాయటానికి సహకరించక.. ఖాలీగా వుంటూ.. ఎవరికీ చెప్పుకోలేక... బాధను సోడా కలపని విస్కీలాగా దిగమింగుతున్న మా క్లైంట్ల పొట్టకొట్టడం...ఒక దేశద్రోహం అని..  దీనిని మనం కండకండాలుగా.. ఖండించి.. కేశఖండనం చేయాలని కోరుతున్నాను యువరానర్.
ఈ విషయం మీద ప్రతిపక్షమైన బజ్జును తయారుచేసిన గూగుల్ వారు వచ్చి క్షమాపన కోరి.. బజ్బును త్వరలోనే టుజి-రాజాలాగా.. కనిమొజి-రాణీలాగా..తీహార్ జైలుకు పంపించే  విధంగా కోర్టువారు చర్యలు తీసుకోవాలని ప్రార్దిస్తున్నాను.

ఈ పాతవస్తువులను రోడ్డుమీద పడేసే సంస్కృతి పోవాలని మన బ్లాగ్ నేతలను నేనంతగానో వేడుకుంటున్నాను యువరానర్. ముందొచ్చిన సికింద్రాబాదుకన్నా వెనకొచ్చిన హైద్రాబాదే ముద్దన్నది.. వాస్తవమనీ.. ఈ మధ్య వేర్పాటు గొడవల్లో ఎక్కడా కూడా.. ఎవరూ మాకు సికింద్రాబాద్ కావాలని అనకపోవటంతో తేలిపోయింది.. యువరానర్.
ఇది చాలా బాధాకరమైన విషయంగా పరిగణించి మా పాతవైభవం మళ్ళా వచ్చేలా చూసి.. ఎప్పుడూ చెప్పినట్టుగా చట్టం తనపని చేసుకుపోతుందని రికార్డు చేసిన తీర్పు ఇవ్వకుండా... ఈ కేసులో కాస్త కొత్త డయలాగులు రాయించేలా కోర్టు తనవంతు సాయం చేస్తుందన్న ఆశతో వాదిస్తున్నాను యువరానర్.

మొన్న ముంబయిలో బాంబులు పేలిన తరువాత ఎవరూవచ్చి "మేమే బాంబులు పెట్టాం", అని చెప్పకపోవటం వలన.. మన హోం మినిష్టరుగారు ఎవరుపెట్టారో తెలుసుకోలేకపోయారు.. అలాగే.. ఎవరొకరు ముందుకొచ్చి.. బజ్జులోవున్నదేంటి.. బ్లాగర్లో లేనిదేంటిని చెప్పకపోవటం వలన మాకూ ఏమీ తెలియక ఇలా ఓపెన్ గా ఖండించడం తప్ప ఏమీ చెయ్యలేకపోతున్నామని మనవి చేసుకుంటున్నాం యువరానర్.

చాలా విషయాలు పరిశీలించాకా తెలిసిందేంటంటే.. కొత్తగా ఏ టెక్నాలజీ వొచ్చినా.. అప్పుడెప్పుడో రాజమండ్రిలో పిచ్చికుక్కులు స్వైరవిహారం చేసినట్టుగా.. వెబ్ విహారం చేసి.. మన బ్లాగ్ యువత ఎగబడిపోతూ.. ఉర్రూతలూరుతుందని.. తేలింది యువరానర్. అలాంటి విహారమే ఇప్పుడు గూగుల్ ప్లస్సులో చేస్తున్నారని తెలుస్తుంది యువరానర్.

బ్లాగర్ పాతది.. పనికిరానిది  బజ్జుకొత్తదీ..అని ఒకే కారణాలు మళ్ళీ మళ్ళీ చెప్పొద్దని నేను విన్నవించుకుంటున్నాను యువరానర్. పాతది అనే మాటైతే.. కాటుమొహానికి.. మేకప్పేసి.. పౌడర్ పూసి.. మన రాష్ట్ర హోంమంత్రిని చేస్తే.. ఏం మాట్లాడకుండా ఎలా ఒప్పుకున్నారు ఈ జనం అని ప్రశ్నిస్తున్నాను యువరానర్.

రాష్ట్రం మంటల్లో మండిపోతున్నప్పుడు కూడా.. ఫ్రెష్ గా మొహం కడుక్కుని.. మీడియా ముందుకొచ్చి.. "ఎలా జరిగిందో మేం చర్యలు తీసుకుంటాం. ఏం జరుగుతుందో మేం చర్యలు తీసుకుంటాం.. ఏదోలా మేం ప్రయత్నించి చర్యలు తీసుకుంటామని.. "చర్యలు" అనే పదాన్నిఎలా వాడాలో తెలియక ఎదో ఆవిడ మాట్లాడేస్తే..ఎలా ఒప్పుకున్నారు ఈ జనం.. అని అడుగుతున్నాను.  "ఆవిడకే మాట్లాడటం రాదు.. ఇక మనమేం మాట్లాడతాం...", అని వూరుకున్నారుగానీ ఈ జనం.. వేలేత్తి ఎప్పుడూ చూపించలేదు యువరానర్.

అలాంటి ఈ జనం.. పాతది.. పనికిరానిదీ అని బ్లాగర్ ని నిందించడం ఏమన్నా భావ్యమాఁ.. అని అడుగుతున్నాను యువరానర్.

మొన్న ఇదే విషయం మనం ముఖ్యమంత్రిగారి దాకా తీసుకెళదామని వెళితే ఆయన డిల్లీ వెళ్ళారని తెలిసింది యువరానర్.. సరే కదా అని డిల్లీ దాగా వెళ్ళి గల్లీ గల్లీ తిరిగితే ప్రతీ గల్లీలోనూ మన సీమాంధ్ర.. మన తెలంగాణా ఎమ్మెల్యేలే కనిపిస్తున్నారుగానీ.. అయన దొరకలేదు.. చేసేదిలేక మళ్ళీ హైద్రాబాదొచ్చేసి.. ఎప్పటికో ఆయన్ని పట్టుకుని ఈ బ్లాగ్ బాధలు విన్నవించుకుంటే.. మేం చెప్పిందంతా విని.. ఆయనకూడా "తప్పకుండా చర్యలు తీసుకుంటాం" అన్న ఒక్కమాటని మూడు భాషల్లోఖూనీ చేసి చెప్పారుకానీ.. ఇప్పటివరకూ ఏ "చర్యలు" తీసుకోలేకపోయేసరికి.. ఈ "చర్యలు" అన్న పదానికి కొత్తగా ఏమన్నా తెలియని అర్ధాలున్నాయేమోనని అన్ని భాషల నిఘంటువులు తిరగేసుకోవాల్సొచ్చింది యువరానర్.

ఇంకొక్క విషయం నేను కోర్టువారి దృష్టిలోకి తీసుకురావాలని అనుకుంటున్నాను..., అదేంటంటే.. "కేవ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్", "కేక","సూపరో-డూపర్", "గుర్ర్ర్ ర్ ర్", అని బాగా వాడుకలో వున్న సరికొత్త పదాలకు.. పేటెంట్లను సంపాదించి.. అంతర్జాతీయ గుర్తింపువచ్చేలా చేసి.. ఇవి బ్లాగర్లలో కామెంటిచ్చే చోట 'లైక్' బటన్ లాగా వచ్చేలా చేసి.. మౌసుక్లిక్కుచెయ్యకుండానే..కంటిచూపుతో కామెంటిచ్చే టక్నాలజీ తీసుకొస్తే....
బజ్జుల్లో ఇవి వాడుకుని.. "కికికికికికి" అని నవ్వుకుంటున్న వాళ్ళంతా.. బ్లాగ్లుల్లో కూడా "కికికికికి కికికికి కికికికి" అని నవ్వుతూ వస్తారని ఆశాభావం వ్యక్తంచేస్తున్నాను యువరానర్.

ఈ విషయాలన్నీ చూస్తూ.. "అమ్మ ఏది చెబితే అదే..", అన్న మన ఫ్రధానమంత్రిగారిలా నోట్లో బెల్లంముక్క పెట్టుకున్నట్టుగా నవ్వుతూ వుండిపోలేక.. అవేశంతో కోర్టుకెక్కాల్సొచ్చిందని నా బాధను వెళ్ళగక్కుతున్నాను యవరానర్.

ఈ పైన పేర్కొన్నవిషయంపై.. వెంటనే తమతమ వివరణ ఇస్తూ కామెంట్లివ్వాలని.. కామెంటివ్వని వారిని.. కోర్టువారు కటినంగా శిక్షించాలని.. ఈ టపాకు కూడా బజ్జులో కామెంటిచ్చినవారిని యావజ్జీవ కఠిన కారాగార శిక్ష విధించాలని కోరుకుంటూ.. ఇక్కడితో సెలవుతీసుకోకుండా ఈ పోస్టుకు రెండో భాగంలో ఎవరెవరు దీనికి
బాధ్యత వహించాలో పేరుపేరునా రాస్తుంటాననీ మనవి చేసుకుంటు సెలవు తీసుకుంటున్నాను యువరానర్. జైహింద్.. జై తెలుగు బ్లాగింగ్.

22, జులై 2011, శుక్రవారం

నేల మాళిగలో...


అన్ని న్యూస్ చానళ్ళలోనూ ఫ్లాస్ న్యూసులొస్తున్నాయి. ఐదవ నేలమాళిగలో అంతులేని ధనరాశులు లభ్యం. పుట్టపర్తిలో నేలమాళిగలున్నట్టు అనుమానం. అన్ని గుళ్ళలో నిధినిక్షేపాలకోసం తవ్వకాలు...పొద్దున్నుండీ.. అదే న్యూసు.  వీళ్ళ డి.వి.డి లు అరిగిపోనూ.. ఎన్ని సార్లు వేసిందే వేస్తారు.. వినివినీ బోర్ కొట్టింది..

తమిళోడు తెలుగు నేర్చుకొచ్చాకా.. మాలికా అనరా.. అంటే.. మాళిగా..అన్నట్టు..ఇంతకీ ఈ నెలమాళిగంటే ఏంటో.., ఏదైతే ఏంటిలే..ఎన్ని దొరికితె ఏంటిలే.. మనకేమన్నా ఇస్తారా చస్తారా.
మ్చె.. దేవుడా.. నాకూ ఒక బంగారునాణేల మూట దొరికినా బాగున్ను..  హోమ్ లోన్ అంతా ఒక్క దెబ్బతో తీర్చేద్దును అనుకుంటూ.. చానల్ మార్చాను. ఏ చానల్ చూసినా ఇదే గోల. ఛా.. ఎఫ్ టీవీ పెడదాం. అని పెట్టానోలేదో.. సైజ్ జీరోనో ఎంటో అంట ఖర్మకాకపోతె ఈ మధ్య అమ్మాయిలంతా ఫేషెంట్లలాగా సన్నగా అయిపోయి.. గెడకర్రలకు గుడ్డలేసినట్టుగా.. కర్రముక్కకు కర్చీఫ్ వేలాడేసినట్టుగా తయారయ్యిన లేడీసు టిక్కుటక్కుమంటా నడుస్తుంటే.. అసలు మజాయే అనిపించలేదు అందుకే మార్చేసి.. అలా అలా చానల్లు మారుస్తూనేవున్నాను.

కరెంటు పోయినట్టుగా చుట్టూ చీకటైపోయింది.. కాసేపు నిశ్శబ్దం. నేనెక్కడున్నానో నాకు అర్దంకావటంలేదు. అటు ఇటూ చూస్తే.. నేను సోఫామీదే వున్నాను.. ఎదురుగా టీ.వీ ఆడుతుంది... అంటే కరెంటుపోలేదన్నమాట..!, మరి ఏమైంది..?, ఏమో నాకు తెలియటంలేదు. ఉన్నది మాఇంట్లోనే.. కాకపోతే.. మొత్తం ఇల్లంతా ఖాలీగావుంది. ఇదేంటి అనుకునేంతలోనే దూరంగా ఏదో మెరుపు. లైటు కాంతిలేకపోయినా చీకట్లో దగదగా మెరిసిపోతున్న నగలు ఒంటినిండా దిగేసుకుని కనిపించింది ఒక మానవాతీత రూపం.

అమ్మో దెయ్యమా..!, చఛా.. దెయ్యం అయ్యిండదు.. లేక ఆ ఎఫ్ టీవీలో అమ్మాయెవరన్నానా?.. అనుకునేంతలో, "ఒరే!, పాపికొండలరావ్", అన్న మాట ఎకో ఎఫెక్టులో వినిపించింది. ఇదేంటిది.. ఈ కొండలరావ్ ఎవరున్నారబ్బా అని అనుకునేంతలో.. "నేనురా!.. నువ్వు పిలిచిన దేవుణ్ని", అని మళ్ళీ ఎకో ఏఫెక్టులో వినిపించింది వాయిస్.

"అయ్యబాబోయ్.. మీరా!.. దేవుడుగారూ.., మా తెలుగుసినిమాల్లో చూపించినట్టుగా స్పెషలెఫెక్టులు లేకుండా మీరు సైలెంటుగా వచ్చి ఇక్కడ కూర్చొంటేనూ.. ఎవరో అనుకున్నా తప్పైపోయింది క్షమించేయండి", అని  చేతిలోవున్న రిమోట్ పక్కనపెట్టేసి.. రెండుచేతులూ జోడించి వేడుకున్నాను..

"నేను పిలిస్తే వచ్చారా.. స్వామీ. అవును మీరు తెలుగులో మాట్లాడుతున్నారు.. అంటే మనది ఆంధ్రాయేనా.. ఏవూరు స్వామీ.. ఏ ఏరియా.. తెలంగాణానా.. రాయలసీమా.", అని ఇక్కడ తెలుగుమాట వినగానే అడిగే ప్రశ్నలు అలవాట్లో పొరపాటుగా అడిగేసరికి..దేవుడుగారికి మంటెక్కిపోయింది... "ఆపండ్రా.. ఆపండ్రా..", అని పెదరాయుడు సినిమాలో మోహన్ బాబులా గర్జించారు దేవుడుగారు.

"అయ్ బాబోయ్.. క్షమించేయండి దేవుడుగారు.. మిమ్మల్ని ఎప్పుడుపిలిచానో.. గుర్తురావటంలేదు.. ఎందుకొచ్చారో అదీ మీరే చెప్పేస్తే...", అని నెమ్మదిగా గొనిగినట్టు అడిగాను.

"మూట కావాలని అడిగి మళ్ళీ ఎందుకొచ్చావంటావా... నీ మొర విని అనవసరంగా మిగతా ఎసైన్మెంటులు వదిలేసి వచ్చానుకదరా.. మూటాముళ్ళూ సర్దుకుని వెంటనే వెళ్ళిపోతున్నా", అని ప్రక్కనున్న ల్యాప్ టాపు బ్యాగ్ వేసుకుని లేవబోయారు దేవుడు గారు.

"వద్దు స్వామీ వద్దు మళ్ళీ క్షమించెయ్యండి..", అంటూ.. ఆ ల్యాప్ టాప్ బ్యాగేంటీ..దేవుళ్ళు కూడా ఇది వాడతారా...అని అడుగుదామని నోటిదాకా వచ్చినమాట వెనక్కుమింగేసి. రాక రాక ఇంటికొచ్చారు.. ఏదన్నా తినటానికిపెడదాం.. అని మిగిలిన చికెన్ బిర్యాణీ తీసుకొద్దామనుకున్నాను., అయ్ బాబోయ్.. ఇంకా నయం ఏమన్నావుందా.. అది పెట్టానంటే ఇప్పుడు ఈ హాల్లోనే నన్ను భస్మంచేసేసి... అని నీళ్ళునమిలి..
"మంచినీళ్ళు కావాలా స్వామీ... ప్యూర్ గా ప్యూరిట్ తో ఫిల్టర్ చేసినవి స్వామీ", అన్నాను.

"అక్కర్లేదు.. మూటిస్తాను అనగానే.. నీ మర్యాదలు ఎక్కువైయ్యాయేమిటిరా భక్తా", అంటూ దేవుడుగారు కూర్చున్నారు.

అదేంలేదు స్వామీ.. "చిత్తం మహాప్రభో.. మూట ఎక్కడున్నదో..ఆ చిత్రవిచిత్రమును నాకు చిత్తరువేసి చూపించుడు... ఇప్పుడే.. ఇక్కడే.. పలాయనం చిత్తగించుడి", అని ఏవేవో  పాత పౌరాణిక డైలాగులు ప్రాసలోకొచ్చినవి గుర్తుచేసుకుని చెప్పేసాను.

నా డయలాగు పూర్తికాకుండానే.. దేవుడుగారు లేచి వెళ్ళిపోవటానికి మళ్ళీ ల్యాప్ టాపు బ్యాగు సర్దుకుంటున్నారు.. అదేంటి స్వామీ నేనేదో అర్దం అడగరు కదా అని ఏవేవో డయలాగులు చెప్పాను, ఏమన్నా తప్పుగా అనుంటే.. క్షమించేసి ఆ మూట విషయం చెప్పి వెళ్ళిపొమ్మని కళ్ళనీళ్ళుపెట్టుకున్నాను.

"ఏడవకు భక్తా.. నీకు మూట ఇవ్వటానికి రాలేదురా, ఆ మూట దొరికే మార్గం ఎక్కడుందో చెప్పటానికే వచ్చానురా.", అని చిరునవ్వునవ్వారు దేవుడు గారు.
"చెప్పండి స్యామీ... అంతకన్నా మహాభాగ్యమా ", అని మిస్ అవకూడదని మొబయిల్లో రికార్డింగ్ చేయటం మొదలుపెట్టి.. కళ్ళుమూసుకుని చాలా ఆశక్తిగావినటం మొదలుపెట్టాను.

"మీ ఇంటిలో నువ్వు నడుస్తుండగా ఎక్కడైతే గల్లుగల్లని గజ్జెల శబ్దం వినిపిస్తుందో.. ఆ తరువాత లక్ష్మీదేవి నవ్వినట్టు వినబడుతుందో అక్కడ తవ్వితే.. ఒక నేలమాళిగ వుంటొంది.. అందులో నీ హోమ్ లోన్ కి సరిపడా సిరులు ఒక మూటగట్టివుంటాయి.. వెతుక్కో పో", అని దేవుడుగారు.. మాయమైపోయారు.

"అయ్యయ్యో.. ఒక్క హోమ్ లోనుకు సరిపడానేవుంటాయా... స్వామీ అనవసరంగా తక్కువే కోరానే..", అని కళ్ళుతెరిచి చూసేటప్పుడుకి.. సోఫాలో నిద్రపోతున్న నాకు మెలుకువ వచ్చేసింది. ఓహో.. ఇదంతా కలా అని అనుకోలేదు.. ఎందుకంటే అది కలే.. లేకపోతే. నేను చేసే ప్రార్ధనలకి దేవుడు రావటమేంటి.

కానీ కలలాగా అనిపించటంలేదు.. ఎక్కడో అదే విషయం మనసులో మెదులుతూనేవుంది. లచ్చిందేవి ఎక్కడ నవ్వుతుందా అని అనుమానంతో  నడుస్తున్నప్పుడు ఆగి ఆగి.. గమనిస్తూనేవున్నాను.
అలా నడుస్తూ.. ఇల్లంతా తిరుగుతూనే వున్నాను.. సోఫాకి డైనింగ్ టేబుల్ కి మధ్యకి వచ్చేసరికి వినిపించింది గల్ గల్ గల్ అని గజ్జెల శబ్దం. ఆ తర్వాతే..హహహహా.. అని నవ్వు.., ఆ.. అదేనవ్వు.. లచ్చిందేవినవ్వు అనుకునేంతలో..మళ్ళీ గజ్జెల శబ్దం..మళ్ళీ నవ్వు.. తరువాత.. "జిలిబిలి పలుకుల. చిలిపిగ పలికిన", అని సితార సినిమాలోని పాట జెమినీ మ్యూజిక్లో వస్తుంది..

ఓహో..ఇది భానుప్రియ నవ్వా..ఇంకాలచ్చిందేవి నవ్వనుకున్నానే అనుకుని కూర్చుందాంలే...అని ఇంకో రెండడుగలు వేసానో లేదో.. కాలికింద టైలు కాస్త టక్ మంది.. మళ్ళీ ఒకడుగు వెనక్కేసి.. మళ్ళీ తొక్కాను..మళ్ళా టక్.. లచ్చిందేవి నవ్వటం అంటే.. భానుప్రియ నవ్వినట్టే నవ్వక్కర్లేదు.. ఏదో శబ్దంవస్తే చాల్లే..ఇక్కడే వుండుంటుంది..అనిఎవరూచూడకుండా.. వెళ్ళి స్క్రూడైవర్ తో చిన్న రంధ్రం చేసి టైలు పైకిలేపేసాను.. టైలు కింద సిమెంట్ లేకుండా ఇసుక దొలిచేకొద్దీ వస్తుంది.. సులువుగా గొయ్యి పడిపోతుంది. అయితే ఇదే.. ఇక్కడె నేలమాళిగుందని నాకు నమ్మకం కుదిరింది. ఎవరికీ తెలియకుండా కార్పట్ కాస్త అటు లాగి.. పైన కప్పేసి ఆ రోజు ఆఫీసుకెళ్ళిపోయాను .

సాయంత్రం వచ్చి చూసేసరికి నేను చేసిన దానికన్నా రెండింతలుంది గొయ్యి. ఇదేంటబ్బా ఇంట్లో ఎవరికన్నా తెలిసిపోయిందంటావా అని గోతిలో వెతికి చూసేసరికి ఒక కాలువిరగ్గొట్టేసిన ఏనుగుబొమ్మ కనబడింది.. అప్పుడర్దమయ్యింది.. ఈ పని మా బుడ్డోడిదేనని.

పర్లెధు తండ్రికి తగ్గ కొడుకేనని కాస్త గర్వంతో కూడిన చిరునవ్వునవ్వుకుని భుజాలు చరుచుకున్నాను.  ఆ రోజు నేనుకాస్తా.. తరువాత రోజు మావాడు కాస్తా.. అలా ఒక వారం రోజులయ్యేసరికి చెయ్యిదూరేంత కన్నం పడింది నేలకి.. అందులోంచి చూస్తే వెలుగు కనబడుతుంది..ఇదేంటిది నేలలో వెలుగా.. అయితే ఇది నేలమాళిగే..త్వరగా తవ్వేయాలి... అదే న్యూసు మరాఠీ చానళ్ళలో చూపిస్తే.. పక్కింటోడికీ ఈ అయిడియా వస్తే... వాడూ తవ్వేస్తే.. నా మూట నొక్కేస్తే.. అమ్మో.. ఈ రాత్రంతా అదే పనిలోవుండాలి అని కావలసిన సరంజామా అంతా చేసుకోవటం మొదలెట్టాను.

అందరూ పడుకున్న సమయం చూసి... నేను లేచివెళ్ళి.. ముందుగా రడీచేసుకున్న వస్తువులు పట్టుకెళ్ళాను.. మొబైల్లో టార్చ్ లైట్ వేసి.. పనిమొదలుపెట్టాను.. కన్నం పెద్దదిచేస్తూ.. అడ్డుగా వస్తున్న ఇనపరాడ్లను కోస్తూ మనిషిదూరేంత చేసేసరికి తెల్లవారిపోతుంది. నెమ్మదిగా కిందకు దూకి చూసేసరికి ఒక చిన్నగదిలావుంది.. అందులో ఒక చెక్క పెట్టివుంది.. ఆ పెట్టిపై ఒక పెద్ద మూట.. మూట సైజును బట్టి చూస్తే చాలా నాణేలుండేటట్టే అనిపించాయి... మరి పెట్టెలో ఏముందో.., అవన్నీ తరువాతచూడొచ్చు..ముందు మూటవిప్పెయ్యాలి అని మూటను లాగాను.. భరువుగా ధబ్బ్ అని కింద పడింది.. కంగారుకంగారుగా విప్పతున్నాను.. టెన్సన్లో.. చెమటలు పట్టి కారిపోతున్నాయి. సగం.. విప్పాను.. విప్పుతూనేవున్నాను..ఎంత విప్పినా పాతగుడ్డలే వస్తున్నాయి.. ఇంకా లోపలేదోవుంటుందని విప్పుతున్నాను.. మళ్ళీ పాత గడ్డలే..ఆఖరి గుడ్డ చూసేంతవరకూ నమ్మకం కుదరలేదు.. నేననుకున్న నాణేలు అందులో లేవు.. అది పాతగుడ్డలమూటేనని..

అదేంటి!!..మోసం.. దగా..అని దేవుణ్ని మళ్ళీ పిలుద్దామనుకున్నాను.. కానీ దేవుడు చెప్పినట్లే నేలమాళిగ వుంది అంటే మూటావుంటుంది. దొరికిన మూట పాతగుడ్డలమూట అయ్యిందంటే ఇంకా ఇక్కడే ఎక్కడో వుంటాయి చూద్దాం... అనుకుంటుండగా.. పక్కనేవున్న పెట్టి నా దృష్టిలో పడింది. అయితే ఈ పెట్టెలో వున్నాయోమో చూద్దాం అని  పాతగుడ్డలన్నీపక్కకుతోసి..నిలబడేసరికి ఎవరివో మాటలు వినిపిస్తున్నాయి..  కాస్త గోడదగ్గరకు నక్కి ఆ మాటలు వినసాగాను.. కాసేపటికి స్పష్టంగా మనుషుల మాటల్లా వినపడ్డాయి.. కానీ అర్ధం అవటంలేదు..ఏంటివి దేవతలబాషా.. కానీఎక్కడో విన్నట్టుందే..ఆ గొంతుకూడా.. అని అలోచించంగా  చించగా అర్ధం అయ్యింది.. ఆ మాటలు... తెలుగు కాదనీ.. మరాఠీలో వున్నాయని.

అప్పుడు నేను చేసిన తప్పేంటో నాకు తెలిసొచ్చింది... ఆ మాటలు మా కింద ప్లోర్లో వుంటున్న పాటిల్ గారివనీ.

దేవుడా ఎంత పనిచేసావు.. నేను గొయ్యితవ్వింది ఫోర్త్ ఫ్లోర్లోవున్న నా ప్లాటుకా!, వెతుకుతున్నది మరాఠీ వాళ్ళ పాతగుడ్డలా.. చిచిఛీ.. అని తలపట్టుకున్నాను... పట్టుకున్న ఆ తలని గోడకేసి కొట్టుకున్నాను.. నన్ను ఎవరో తట్టినట్టుగా అనిపించి లేచాను.., లేవండి ఆఫీసుకి టైమవుతుందని మా అవిడనన్ను తట్టి లేపింది. ఏంటి మూడో ఫ్లోర్ పాటిల్ గారొచ్చారా అన్నాను.. ఆయనెందుకొస్తారు.. కలగన్నారా..అంది.

ఏంటి ప్లాష్ బ్యాక్లో ఇంకొక ప్ల్యాష్ బ్యాకులాగా.. ఇదీ కలేనా.. అంటే కలలోని కలా! అన్నా.


16, జులై 2011, శనివారం

ప్రతీ డెవలపర్ కీ ఒక రోజు...

ఆఫీసులోకి ఎంటరయ్యి సిస్టమ్ లాగిన్ చేసి.. మెయిల్ బాక్స్ లోకి తొంగిచూడగానే ఒక మెయిల్ నా కోసం ఎదురుచూస్తుంది. అది చదవగానే పొద్దున్నే ఎక్కడలేని బీపీ తన్నుకొచ్చింది.

ఈ మధ్యనే జాయిన్ అయిన కొత్త మేనేజర్ నుండి వచ్చిందా మెయిల్... వేరే ప్రోజక్ట్లో చాలా క్రిటికల్ ఇష్యూలు నడుస్తున్నాయి.. వాటిని చూడటానికి నువ్వు ఆ ప్రాజెక్ట్లోకి కొన్ని రోజులు రావాలి.
అని రాసాడు.  అక్కడవరకూ.. బాగానే వుంది.. కానీ ఆఖరు లైన్లో.. నీకు ప్రస్తుతం పనిఏమిలేదని.. నువ్వు ఖాలీగానే వున్నావని అనుకుంటున్నాను అని రాసివున్నలైనే.. పౌరుషం పొడుచుకొచ్చి.. ఆవేశం తన్నుకొచ్చేలా చేసింది. తన్నుకొస్తున్న ఆవేశాన్ని ఆపుకోలేక.. రెస్ట్ రూమ్లోకి దూరాను.  కోపంతో ఎర్రగా.. ఆర్ నారాయణమూర్తిలా.. అయిపోయిన కళ్ళను నీళ్ళతో కడుక్కున్నాను... కళ్ళకు తగిలిన నీళ్ళూ వేడిగా పొగలుకక్కి చేతిలోపడగానే చెయ్యి కాలిపోయింది. కాలిన చేతుల్ని చన్నీళ్ళతో కడుక్కుని.. ఏ డిషా.. ఏ.. త్రిషా.. అని కోపంతో పేపర్ హోల్డర్ని రెండు పిడిగుద్దులు గుద్దాను.. హోల్డర్ లోంచి రెండుపేపర్లు రాలాయి... వాటితో మెహం తుడుచుకుని.. ఎవరూ చూడలేదు కదా అని అటూ ఇటూ చూసాకా డెస్క్ దగ్గరకొచ్చాను. అదే ఆవేశంతో మెయిల్ కి రిప్లై రాయటం మొదలుపెట్టాను.

నేను పొద్దున్నే నాలుగున్నరకి లేచి..,మొహం కడుక్కోకుండా.. టీ తాగకుండానే ప్రొడక్షన్ సెర్వర్ లో రన్ అవుతున్న ప్రోసెస్ లు మానిటర్ చేస్తాను.. అది అయ్యాకా నాపక్కలో పడుకున్న మా అబ్బాయిని కాస్త పక్కకు నెట్టి.. నా లాప్టాప్ పెట్టుకుని రెండు గంటలు నిద్రపోతాను.. మళ్ళీఎనిమిదింటికి..మళ్ళీ పదింటికి అలా ప్రతీ రెండుగంటలకోసారి లాగిన్ అయ్యి ఏం జరుగుతుందోనని చూస్తుంటాను.. ఏ ఎర్రర్ రాకపోతే.. తాపీగా ఆఫీసుకు పన్నెండింటికి వస్తాను.. వచ్చాకా.. ప్రోసెస్ ఎలా నడిచిందోనని.. ఎన్నో చెక్స్ చెయ్యాల్సొస్తుంది. అసలు నేను ఇలా చెయ్యకపోతే క్లైంట్ బిజిజెస్ కోట్లలో నష్టం వచ్చేస్తుంది..అందుకేనేను ఈ ప్రాజెక్ట్లో చాలా విలువైన వాడని. నేనొక్కరోజు ఇది చూడకపోతే అంతే... అమెరికా మార్కెట్లు టపటపామంటు షాక్కొట్టిన కాకుల్లా పడిపోతాయి. మనకంపెనీకి రెవెన్యూతెచ్చే ప్రోజెక్టుల్లో ఇది అతి పెద్దది, నేనొక్కడినే ఈ ప్రాజెక్ట్ లో పనిచేస్తున్నానన్న విషయంమీకు తెలియదనుకుంటాను.. నా ఒక్కడిద్వారావచ్చే రెవెన్యూ.. మన కంపెనీ అంతా బతకుతున్నట్టే కదా!... అని పెద్ద పెద్ద అక్షరాలతో రాసి.. నేను చెబుతున్నది అబద్దంకాదని అనిపించేలా వుండటానికి.. గూగుల్ లో వెతికి పెద్ద పెద్ద చార్టులు.. గ్రాపులు అన్నీకాపీపేస్ట్ కొట్టి, ప్రింట్ చేస్తే పదిహేనుపేజీలకు తగ్గకుండా వచ్చేలా.. పెద్ద మెయిల్ రాసి సెండ్ బటన్ నొక్కాను.

నేను నాలుగున్నరకి లేవటమేమిటి.., అసలు సపోర్ట్ ఎగ్రిమెంటే రాయకుండా రెండునెలలనుండి ఫ్రీగా చేయించుకుంటున్నాడు క్లైంటు.. అలాంటిది మన కంపెనీకి రెవెన్యూ వచ్చే ప్రాజెక్టులలో ఈ బేవార్స్ ప్రాజెక్ట్ వుంటమేంటి.., ఏదో ఒక వారంరోజులునుండి పనిలేదు కాస్త ఎంజాయ్ చేద్దాం అనేసరికి తగలడతారు.. అందులోకి రా..ఇందులోకి దూరు అని.., ప్రతీ ఒక్కడికీ లోకువే.. కొత్తగా వచ్చినోడి దగ్గరకూడా మనం లోకువైపోతే ఎలాగా.. హిహీ..పిచ్చి మేనేజర్ నమ్మేసుంటాడు.. అని నాలో నేనే.. డెస్క్ కిందకి దూరి నవ్వుకుంటుంటే.. వెనుకెవరో వచ్చినట్టు నీడపడింది. బలవంతంగా నవ్వాపుకుని దగ్గినట్టు నటిస్తూ.. సిపియు.. వైర్లు లూజయితే కదిపినట్టుగా ఏక్టింగ్ చేసి పైకి లేచి చూస్తే కొత్తమేనేజరు నిలబడున్నాడు. హాయ్ అన్నాను.. అలా మీటింగ్ రూమ్లోకి  వెళ్దామా.. మాట్లాడాలి అన్నాడు. సరే పద అని ఇద్దరం మీటింగ్ రూమ్లోకెళ్ళాము.

అవునా! నువ్వు అంత బిజీగావుంటావా.. సారీ.. నాకు తెలిసిన దానిబట్టి అలా రాసాను. వేరే ప్రాజెక్ట్ చాలా క్రిటికల్ స్టేజ్ లో వుంది. క్లైంట్ నుండి చాలా ప్రెజర్ వస్తుంది. డెవలెపర్స్ ఎవరూ దొరకటంలేదు.. అంతా వేరువేరు ప్రాజెక్ట్స్ లో బిజీ అయిపోయారు. షార్ట్ టెర్మ్ కోసం కొత్తవాళ్ళనీ తీసుకోలేం. అవును నువ్వు టీమ్ లీడ్ అంటకదా.. నువ్వొక్కడివే ఆ ప్రాజెక్ట్ చూసుకుంటున్నావంట కదా!  అన్నాడు మేనేజరు.

చాలా రోజులతరువాత నన్నొకడు టీమ్ లీడ్ అన్నాడనే సరికి ఆనందం పొంగి పొరలిపోయి మీటింగ్ రూమంతా నిండిపోయింది. కుర్చీతోపాటుగా ఒక్కసారి పైకిలేచి సీలింగ్ కి తగులుకుని కింద పడ్డాను..., కింద పడ్డాకూడా నొప్పి తెలియలేదు. గోవిందరాజుల స్వామి కాళ్ళుమీద కాళ్ళు వేసుకుని పడకున్నట్టు పడుకుని..అవును నేను టీమ్ లీడ్ అన్నాను. సరేలే టీమేలేదు.. లీడ్ అయితే ఏంటి.. సియీవో..అయితే ఏంటట అన్న మేనేజర్ గాడి వెటకారం చూపు చూసి.. కాస్త తేరుకున్నాకా.. ఇక్కడ రెండు ప్రాజెక్టులు విజయవంతంగా 365 రోజులు ఆడించాం.. ఈమధ్యే ఈ ప్రాజెక్ట్ కి టైటానియమ్ బ్రోమియమ్ డిస్క్ ఫంక్షన్లో రాఖీ సావంత్ ని పిలిచీ.... అని చెబుతున్న నాకే కాస్త ఎక్కువైనట్టు అనిపించి టాపిక్ కట్ చేసి చెప్పాను.
ప్రాజెక్ట్ అయిపోవచ్చింది.. ప్రొడక్షన్ సపోర్ట్ లో వుంది. అందుకే ఎవరూ ఇందులోకి రాలేదు. నేనొక్కడినే సింగిల్ హేండుతో.. అని నా షర్ట్ చేతులు పైకి జరిపి.. కండలు చూపించాను..

చాల్లే చూసాం నీకండలు.. ఇక దించు అన్నట్టుగా చూసి... సరే.. పెద్దాయనతో మాట్లాడతా అన్నాడు కొత్త మేనేజరు.

నాకు ప్రాజెక్టుకు పురుడ్లు పోసే మేనేజర్ అదే.. డెలివరీ మేనేజరు.., ఇంకా మనకు ఒక్క డాలర్ కి.. వెయ్యిరూపాయలు పనిచేయించుకునే  క్లైంట్.. వీరితోనే కాంటాక్టు తప్ప... పెద్దాయన్లు.. ముసలాయన్లు ఎవరూతెలియదన్నాను.. ఏదన్నా మాట్లాడాలంటే.. వారితోనే డైరెక్ట్ గా మాట్లాడుతుంటాను అన్నాను. అసలీ పెద్దాయన ఎవడు!, ఆయన్ని ఆ కొత్త ప్రాజెక్ట్లో కి తీసుకోండి ఖాలీగావుండుంటాడు కదా! అన్నాను.

పెద్దాయనంటే సీ.టి.వో అన్నాడు మేనేజరు.. రక్తం వచ్చేలా నాలుక్కరుచుకుని.. తెగిన ముక్క మేనేజరుకి కనపడకుండా నోట్లోనేపెట్టుకుని.. బబుల్ గమ్ములా నములుతూ.. ఆయన ప్రాజెక్ట్ మొదలయినప్పుడు ఇందులో వున్నాడు అంతే ఆయనకుపెద్దగా ఏం తెలియదు.. అప్పుడప్పుడు కొత్త సినిమాలు అమెరికాలో రిలీజ్ అయినప్పుడు గ్రేట్ ఆంధ్రాలోనో.. ఐడియల్ బ్రైన్ లోనో రేటింగ్ చదివి కాల్ చేస్తుంటాడు.. ఇండియాలో టాక్ ఎలావుంది అని అడుగుతుంటాడు. అంతేగానీ ఆయనకు ఈప్రాజక్ట్ అంటే ఫ్రెంచ్ మూవీనే అన్నాను.

అయ్యబాబోయ్ పెద్దాయనతో ఫోన్లో మాట్లాడుతున్నాడంటే.. వీడు మేనేజ్మెంటుకి బాగా కావలిసిన వ్యక్తి అనుకున్నాడో ఏమో.. భయపడిపోయాడు మేనేజరు.. పట్టిన చెమటలు తుడుచుకుంటూ.. సరే.. ధ్యాంక్యూ అని బయటకు వెళ్ళిపోయాడు.

వీడిప్పుడు పెద్దాయనతో మాట్లాడతాడా..అమ్మో వాడు చెప్పేస్తాడుగా నేను ఖాలీగా కండలు నలుపుకోటం తప్ప పనిలేదని.. అయినా సరే.. తగ్గకూడదు.. ఎలాగైనా పోరాడాలి అని నిర్ణయించుకున్నాను.

సాయత్రం నేను త్వరగా ఇంటికి జంపుకొట్టి బాలకృష్ణ సినిమా క్లిప్పింగులు యు.ట్యూబ్లో.. చూస్తూ డయలాగులన్నీ భట్టిపట్టడం మొదలుపెట్టాను. అంత పెద్ద పెద్ద డయలాగులు బాలకృష్ణ ఎలా చెప్పాడో ఏంటో అని ఆశ్చర్యంవేసింది.. నేను చెబుతుంటే.. ఎక్కడి ఎక్కడినుండో గాలొస్తుందిగానీ  మాటలు రావటంలేదు.. నోట్లోంచొస్తున్న ఉమ్మితుపర్లతో ల్యాప్ టాపు స్ర్కీన్ ని కారు అద్దాన్ని వైపర్ అన్ చేస్తే తుడిచినట్టుగా గుడ్డపెట్టి అరనిముషానికోసారి తుడవాల్సొస్తుంది.. సినిమాలో కెమెరామ్యాన్లు ఈ డ్రాప్స్ పడకుండా ఎలా మేనేజ్ చేస్తారో ఏంటో!, అనిఒక్కసారి ఆశ్చర్యంతో కూడిన ఆలోచన బుర్రలో మెదిలింది... ఏంటింతలా మెదిలింది.. ఆలోచనేనా అని చూస్తే నా తలపై దరువేస్తున్నాడు మా బుడ్డోడు.

కొత్త మేనేజరు.. పెద్దాయనకి, మా పురుడ్ల మేనేజర్ కి అందరికీ ఫోన్లుచేసి.. ఇలా ఇలా, మన కంపెనీ బిల్డింగ్ పిల్లర్స్ ఊగుతుంటే.. శ్రీనినే దాన్ని పట్టుకుని నిలబెట్టాడంటా.. చాలా బిజీ బిజీగా వున్నాడంట, నేను ప్రస్తుతానికి ఏం చెయ్యాలంట అని అడిగినట్లున్నాడు. ఆ
తర్వాత రోజు పొద్దున్నే వచ్చిన మీటింగ్ రిక్వెస్ట్, దానితోపాటుగా మా పురుడ్ల మేనేజర్ దగ్గరనుండి వచ్చిన వేడి వేడి మెయిలు చూడగానే అర్ధం అయిపోయింది.. ఇక ఆ కొత్త ప్రాజెక్ట్ లోకి వెళ్ళకతప్పదేమోనని. అనవసరంగా ల్యాఫ్టాప్ స్క్రీన్ పాడయ్యేలా డయలాగుల బట్టీపట్టానే అవన్నీ వేస్టయిపోతాయా అనిపించాయి.

సరే.. చూద్దాం ఏదో సీన్లో అవి ఉపయోగపడతాయిలే.. అని అనుకుని.. సాయంత్రం మీటింగ్లో మనమసలు దొరక్కూడదూ.. తాడో పేడోతేలిపోవాలి అని రడీగా అన్నిటికి ప్రిపేరయ్యి కూర్చున్నాను. మీటింగ్ మొదలయ్యింది కానీ... కొత్తమేనేజరు భయంతో ఏం తేడాచేసిందో మీటింగ్ కి రాలేదు.. ఇంకేముంది.. నాదే హీరో రోల్..

మా పురుడ్ల మేనేజర్ అడగటం మొదలుపెట్టాడు.. శ్రీని.. నువ్వు ప్రస్తుత ప్రాజెక్టులో చాలా మ్యానువల్ చెక్స్ చేస్తున్నావని చెప్పావంట కదా.. నాకు ఇప్పుడు చాలా ఆశ్చర్యంగా వుంది.. ఆ ప్రాజెక్ట్ మనం చాలా ఆటోమేట్ చేసేసాం.. ఇంకేమి మ్యానువల్ వుంటుంది అన్నాడు.

అదా.. ఈ మధ్య చాలా ఇష్యూలు వచ్చాయి కదా.. అవి రాకుండా ముందు జాగ్రత్తగా చేస్తున్నానంతె.. ఒక వారం నుండి చేస్తున్నా.. ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ అవసరంరాలేదు.. ఇప్పుడూ అవసరంలేదనుకో అని బట్టీబట్టిన బాలకృష్ణ బయటకు రాకుండా కవర్ చేసి తప్పించుకున్నాను.

ఓహో అంతే కదా.. నేనింకా ఏదో అనుకున్నా.. సరే మరి ఆ కొత్త దాంట్లోకి నువ్వు వెళతావా అన్నాడు.

దొరికాడు బాగా అనుకుని.. వెళతాను.. కానీ మళ్ళీ దీంట్లో పిల్లాడు ఏడుస్తున్నాడు.. కాసేపు ఎత్తుకో.. వాడి ముక్కుకారుతుంది వచ్చి తుడువు.. అంటే చాలా కష్టం.. ఎందుకంటే ఆ ప్రాజెక్ట్ చాలా క్లిష్టపరిస్థితుల్లోవుంది అంటున్నారు..నీకు తెలిసిందే కదా!
అలాంటప్పుడు రెండిటి మీద కాళ్ళుపెడితే.. రెండూ అటొకటి ఇటొకటి దూరంగా జరిగాయనుకో.. పంగ జారి.. ఏం జరిగినా జరగొచ్చు.. అని నా మనసులోవున్నది చెప్పేసాను.

అవును నిజమే, కానీ మన ప్రొడక్షన్ సపోర్ట్ కాంట్రాక్ట్ సైన్ చెయ్యలేదు తెలిసిందే కదా! నువ్విలా ఫ్రీగా చేసేస్తుంటే వాళ్ళు మన మాట వినటంలేదు. రెండు నెలలనుండి మనం ప్రీగానే చేస్తున్నాం నీకు తెలియనిది కాదు.. అన్నాడు.

అవును ఆ విషయం చెప్పి ఇన్నాళ్ళు కంగారుపెడుతుంది నేనేకదా.. కానీ నువ్వు ఇప్పుడు అవసరం కాబట్టి ఆ వంక చూపిస్తున్నావా అన్నాను నేను.

లేదు లేదు శ్రీని.. ప్రస్తుతానికి అక్కడ కూడా సీరియస్ నెస్ క్రియేట్ చేద్దాం అని వుద్దేశ్యంతో చెబుతున్నా. అందులో ఏదొచ్చినా, అంటే... ఆంజిలీనా జోలీ వచ్చినా అసలు దానిజోలికే వెళ్ళొద్దు. ఏవరొచ్చినా నాకు మెయిల్ కొట్టు. నేను చూసుకుంటాను.. ఇక ఈ కొత్త ప్రాజెక్ట్ గురించి నేనేం చెప్పను.. నువ్వు ఆలోచించుకో అన్నాడు పురుడ్ల మేనేజరు.

ఇంక ఆలోచించేదేముంది.. ఇది చెయ్యొద్దు అంటే నేను ఖాలీనే కదా.. ఇంకచేసేదేముందు.. అందులోకే వెళ్ళాలి.. అందుకే నువ్వు పురుడ్లు పోసే పొజిషన్లోవున్నావురా, బాస్ ఎప్పుడూ రైటే మరి.. అనుకున్నాను.

తరువాతరోజు నుండి తప్పలేదు కొత్త ప్రాజెక్టులో పనిచెయ్యటం. ప్రాజెక్టుకన్నాకష్టమైన పని టైముకి ఆఫీసుకెళటం... టైముకు రావటం. తప్పవు మరి.. కష్టాలు డెవలపర్ కి రాకా ఎవరికొస్తాయిలే అనుకుని డయలాగులన్నీ దిగమింగి పనిచేస్తున్నాను.

ఆ ప్రొడక్షన్ సపోర్ట్ ప్రాజెక్టులో ఏమన్నా రావాలి అప్పుడు చూసుకుందాం రా.. వీరరాఘవరెడ్డి నీ పెతాపమూ నా పెతాపమూ అని మర్చిపోకుండా ఆ డయలాగు రడీ రిఫరెన్సుకోసం రాసిపెట్టుకుని ఎదురుచూస్తున్నా.. ఎప్పడూ రెండురోజులకు మించి పనిచేయని ప్రాసెస్  ఏకంగా వారం రోజులు ఏ ప్రాబ్లమూ రాకుండా బాగా పనిచెయ్యటం మొదలుపెట్టింది. వారం రోజులు పనిచేసిందంటే మాటలా.. ఎలాగన్నా దీన్ని ఆపాలి.. ఈ రాత్రికిరాత్రే అమెరికా సెర్వర్లో ప్రాసెసర్ పైన తిరుగుతున్నఫ్యాన్ని ఇండియానుండి చీపురు పుల్ల పెట్టైనా అపేయ్యాలి అని నిర్ణయించుకున్నాను.

తర్వాతరోజు మామూలుగా ఆఫీసుకొచ్చాను. కొత్త ప్రాజెక్ట్ లో ఏం చెయ్యాలి..ఏం చెయ్యాలి.. ఏం చెయ్యాలి.. అని  పుస్తకంలో "ఏం చేయాలి కోటి" రాసుకుంటుండగా.. కమ్యూనిస్టు కార్యకర్తలాగా ఎర్రగా ఇన్ బాక్సులో మెరిసిపోయింది ఒక ఎర్రర్ మెయిల్. అదేంటిరాత్రి చీపురు పుళ్ళ ఎంత వెతికినా దొరక్క ఫ్యానుఆపలేదు కదా.. మరి ఎలా వచ్చిందబ్బా ఈ ఎర్రర్..సరేలే ఎలాగైతే ఏంటిలే.. దొరికింది పో అని..మొత్తం అందరినీ టూ ఎడ్రస్ లో పెట్టి.. భలే భలే అయ్యింది ఇక్కడ..,సంబరాలు..అంబరాలనంటిన సంబరాలు అని సబ్జక్టులో రాసి... మనం ముందుగా నిర్ణయించుకున్నట్టుగానే ఈ ప్రాజెక్టులో పనిచెయ్యటంలేదు అని రాసి మెయిల్ కొట్టాను.

వారం రోజులు గడిచాయి.. ఆ ప్రాజెక్ట్లో చెయ్యివెయ్యలేదు.. నా మానాన నేను కొత్త ప్రాజెక్టులో ఏం చేయాలి కోటి రాసుకుంటూ కాలగడుపుతున్నాను.
ప్రతిరోజూ వస్తున్నఎర్ర ఎర్ర ఎర్రర్ మెయిల్స్ చూస్తూ ఈలేసుకుని ఎగిరి గంతేసుకుంటున్నా..

ఆ వారం రోజులు ఆ క్లైంట్ గాడి ప్రోసెస్ ఆగిపోయేసరికి.. వాడుదిగొచ్చి కాంట్రాక్ట్ ఎక్స్టెండ్ చేస్తున్నాను అని చెప్పాడు.. ఆ విషయాలన్నీ సైలెంట్ గా సీ.సీలో వున్న మెయిల్స్ లో చూస్తున్నా. భలేగయ్యింది... భలేగయ్యిందని చంకలు గుద్దుకున్నాను.

ప్రతీ డెవలపర్ కి ఒక రోజు.. అంటే ఇదేరా.. ఒక్కరుగా వస్తారో.. అందరూ కలిసే వస్తారో.. ఎలావచ్చినా వేటుకో పది తలలు తెగిపడతాయి.. లెక్కపెట్టుకోండి.. లెక్కలురాకపోతే.. సిస్టమ్లో క్యాలుకులేటర్ ఉపయోగించుకోండి..రండిరా.. రండి అని ఎగిరి తొడకొట్టుకుంటూ.., కొత్త మేనేజరు, పురుడ్లమేనేజర్ తో మీటింగ్ కోసం మరళా బాలకృష్ణ డయలాగులు ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నా...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...