27, ఏప్రిల్ 2010, మంగళవారం

క్లైంట్ కాల్...



టైము చూస్తే ఆరు అయిపోయింది.. ఇంకొక అరగంటలో క్లైంట్ కాల్..
ఏంచెయ్యాలో పెండింగ్ వర్క్ ఎలా కంప్లీట్ చెయ్యాలో తోచడంలేదు దిలీప్ కి.
"ఛ!, ఆ డేలైట్ సేవింగ్ కూడా ఇప్పుడే మారి తగలడాలా?, లేకపోతే
ఏడున్నరకైనా ఉండేది.. అనుకుంటూనే టెన్సన్ ని కంట్రోల్ చేసుకోటానికి..
డెస్క్ టాప్ పై నాలుగైదుసార్లు రైట్ క్లిక్ చేసి రిఫ్రెష్ చేసాడు.

సడెన్ గా డెస్క్ మీదవున్న ఫోన్ మోగింది.. డిస్ప్లేలో మేనేజరు రాకేష్
నెంబరు కనబడేసరికి చెమటలు పట్టేసాయి. ఓర్నాయినో వీడిప్పట్నుండే
తగులుకున్నాడేంటి.. స్టేటస్ అంటాడేమో చచ్చాం.. అనుకుంటూనే ఫోన్
తీసి.. "హా.. రాకేష్", అన్నాడు.. "ఏమైంది.. ఎంతవరకూ వచ్చింది
ఆర్ వి రడీ టు గో..", అన్నాడు రాకేష్...
"నో.., నాట్ ఎక్సాట్లీ.., ఇంకా అది పెండింగ్, ఇది వర్క్ ఇన్ ప్రోగ్రెస్",
అంటూ రాసిపెట్టుకున్న చిట్టాచదివేసాడు.

"ఓ.. వాట్.. ఇంకా అరగంటకూడాలేదు.., ఇన్ని పెండింగ్ ఐటమ్సా?,
ఇంకొక అప్ డేట్.. ఐయామ్ గోయింగ్ టూ డ్రైవ్ ద కాల్.. అక్కడ
మేనేజర్ లెవల్ అంతా జాయిన్ అవుతున్నారని ఇప్పుడే మెయిల్ వచ్చింది..

అయినా ఇవన్నీ చెయ్యటానికి ఎందుకింత టైమ్.. ఎవరినన్నా ఇన్వాల్వ్
చెయ్యాలికదా!, సరే.. త్వరగాకానియ్", అని ఫోన్ పెట్టేసాడు మేనేజర్
చిరాగ్గా.

బాగా అయ్యింది.. , కాల్ నువ్వు డ్రైవ్ చేస్తే ఇక నాకేంటి టెన్సన్,
నేను చక్కగా నీ పక్కనే కూర్చుని నిద్రపోతా.. అందుకేనా అంతలా
సౌండువచ్చేలా చెమటలు తుడుచుకున్నావ్..
హి హి హీ.. అని ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుకున్నాడు దిలీప్.

అప్పటి దాకా టెన్సన్ తో తాగిన మంచినీళ్ళు, మెషిన్ టీ కడుపులో
సుడిగుండంలా తిరుగుతూ కలిసిపోయి.. టెన్సన్ ఒక్కసారిగా తగ్గిపోవటంతో
గడబిడైపోయి కడుపులో తేడా మెదలయ్యింది దిలీప్ కి.

హమ్మో ఇప్పుడిదేంటిరా బాబు.. అసలే రెస్ట్ రూమ్ కి వెళ్ళేందుకు
ఐదునిమిషాలు కూడా టైము లేదు.., అని ఓర్చుకోటానికి ట్రైచేసాడు
కానీ వల్లకాలేదు. ఇక రెస్ట్ రూమ్ కి వెళ్ళకతప్పదు అనుకుంటూనే..
నడకపందాల్లో ఆటగాడు నడిచినట్టు అటు పరుగుకాదు.. నడకకాదు
అన్నట్టుగా రెస్ట్ రూమ్ వైపు పరుగుతీసాడు దిలీప్.

రెస్ట్ రూమ్ డోర్ దగ్గర నిలబడివున్న భారీకాయాన్ని చూసి.. అరే భలేవుంది..
కొత్తగా ఏనుగునెప్పుడు తీసుకొచ్చి ఇక్కడ నిలబెట్టారబ్బా.. అరే.. సూటేసారు..
టైకూడా కట్టారు.. అని ఆశ్చర్యపోతూనే పరికించి చూడగా అది ఏనుగుకాదు
మేనేజర్ రాకేష్ అని తెలిసి అతని వంక చూసి పిచ్చినవ్వునవ్వాడు దిలీప్.

"ఏంటి ఎక్కడికి.. టైమైంది కాల్ స్టార్ట్ చెద్దాం పద.. తరువాత చూస్కోవచ్చు
ఇవన్నీ", అని వెనక్కు లాక్కుపోయాడు దిలీప్ ని రాకేష్.

"ఇదెక్కడి గోలరా బాబు.. తరువాత చూస్కోటానికి ఇదేమన్నా వీడు ఎసైన్
చేసిన టాస్కా?, నచ్చినప్పుడు వర్క్ ఇన్ ప్రోగ్రస్ అని చేసి, నచ్చనప్పుడు పెండింగ్
అని పెట్టేయటానికి?, ఛీ!! ఎదవబతుకు.. పగవాడిక్కూడా రాకుడదు ఈ కష్టాలు...,
రా అంటూ ప్రకృతి పిలిచినా వెల్లనివ్వటంలేదు ఈ జనాలు..", అని మనసులో
తిట్టుకుంటూ కష్టపడుతూనే లండన్లోకి (మీటింగ్ రూమ్ పేరు) వెళ్ళి తొంగి చూసాడు..

అక్కడ అప్పటికే తిష్టవేసి క్లైంట్ కాల్లో మాట్లాడుతున్నారు వేరేటీమ్ వాళ్ళు.
అందులో ఒకడు ఎవడ్రానువ్వు తొంగి చూస్తున్నావ్ అన్నట్లు దిలీప్ వంక
చూసినవాడికి.., ఎంత టైము పడుతుంది అన్నట్టు.. వాచ్ చూపించి
సైగచేసాడు దిలీప్.. ఇది బుక్ చేసేసాం అన్నట్టు కత్తెర సింబల్లా చేతివేళ్ళు
చూపించాడు లోపలున్నవాడు.

"బుక్డ్ అంట..", అని పాలిపోయిన మొహాన్ని రాకేష్ కి చూపించాడు దిలీప్.

"ఏంటి దిలీప్.!!, మీటింగ్ రూమ్ బుక్ చెయ్యలేదా? అని గట్టిగా కసిరాడు",
రాకేష్..

"సారీ నువ్వు చేసావేమో అని అనుకున్నా", అని బిక్కమొహంవేసాడు దిలీప్.

"సరే బోస్టన్, టోక్యో కాళీ ఉన్నాయేమో చూద్దాం పద.. లేకపోతె న్యూ ఢిల్లీనే
గతి.. ప్రొజెక్టర్ ఉండదు.. ఫోనూ సరిగా వినపడదు.. పద.. పద", అంటూ
కంగారు పెట్టేసాడు.

ఆఖరికి సిడ్నీలో దుకాణంపెట్టి కాల్ స్టార్ట్ చేసారు.. అయ్ బాబోయ్..
పదినిముషాలు లేటు మనం అనుకుంటూనే రాకేష్ నెంబర్ డయల్ చేసాడు.
" వెల్కమ్ టు కాన్ఫరెన్స్", అన్నతరువాత.. "ఏక్సస్ కోడ్ డయలు చేసి
రాకేష్ అండ్ టీమ్, ఇండియా ఆఫ్ షోర్..", అని పేరు చెప్పి.. టెన్సన్ గా
వెయిట్ చేసాడు..

"యు ఆర్ ద ఫస్ట్ కాలర్ ఇన్ ద కాన్ఫరెన్స్.. ప్లీజ్ వెయిట్", అనగానే..
ఇద్దరూ ఊపిరి పీల్చుకున్నారు..

"రాకేష్ నేను రెస్ట్ రూమ్ కి వెళ్ళొచ్చేస్తా", అని కుర్చీలోంచిలేవబోయిన
దిలీప్ ని.."అరరే.. ఉండు.. వాళ్ళు జాయిన్ అయిపోతారు..
రెస్ట్ రూమ్ ఎక్కడుంది.!! అంతదూరం నడిచి నువ్వు వచ్చేసరికి పావుగంట
అవుతుంది..", అని కంగారుపెట్టి కూర్చోబెట్టేసాడు..

ఇంతలోనే. "జాయినింగ్ కాన్ఫరెన్స్ ... సెబాష్టియన్ డెర్క్స్", అని వినపడేసరికి.
"హాయ్.. గుడ్ మార్నింగ్ సెబాష్టియన్.. దిసీజ్ రాకేష్.. హౌ ఆర్ యు?",
అన్నాడు రాకేష్..

"డుయింగ్ గుడ్.." అంటూ, ఇక్కడ క్లైమేట్ ఇలావుంది.. మొన్న వర్షం
పడింది.. అంటూ సెబాష్టియన్ సోది మొదలుపెట్టాడు. "జిహాంగ్ నీడ్ టు జాయిన్
వి విల్ వెయిట్ ఫర్ హిమ్..", అన్నాడు సెబాష్టియన్.

ఈ కొరియావాడు ఇంకా రాలేదేంటి... నాకిక్కడ గట్టుతెగిపోయేలా వుంది
త్వరగా రారా నాయనా అనుకుంటూ ఇబ్బందిపడిపోతూ నెమ్మదిగా
కదులుతూ సర్దుకుని కూర్చున్నాడు దిలీప్.

డబ్బులు ఇస్తున్నారుగా పోనీపాపం వీడిని ఎంటర్టైన్ చేద్దాం అన్నట్టు..
మీ ఫ్యామిలీ ఎక్కడా.. ఓ జర్మనీ ఎన్నిరోజులకొకసారి వెళుతుంటావ్..
నేను వెళదాం అనుకుంటున్నా లాంటి వెధవ సోదంతా సెబాష్టియన్ తో
మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు రాకేష్..

హమ్మయ్యా ఇదే మంచి సమయం అనుకుని.. నేను వెళ్ళొస్తా అని
సైగ చేసాడు దిలీప్ రాకేష్ కి.
మాట్లాడుతున్నవాడు, జస్ట్ ఏ సెకండ్.. అని ఆపేసి ఫొన్ మ్యూట్
బటన్ నొక్కి, లేదు వచ్చేస్తాడు ఆగు అని మళ్ళా మాట్లాడటం
మొదలుపెట్టాడు.

"హే సెబాష్టియన్, జిహాంగ్ ఈజ్ నాట్ యట్.. ఈజ్ ధేర్ ఎనీ ప్రాబ్బ్లమ్ ఇన్
జాయినింగ్ కాన్ఫరెన్స్..? అని అడిగాడు రాకేష్.. ,
"నో.. హి వెంట్ టు రెస్ట్ రూమ్", అన్నాడు సెబాష్టియన్ మళ్ళా మ్యూట్ నొక్కేసి..
"హ హా.. అయితే వాడిక్కూడా నీలాగే ప్రాబ్లమ్ అక్కడ వుందన్నమాట..",
అని పిచ్చి నవ్వునవ్వాడు రాకేష్ దిలీప్ వంక చూసి..

దిలీప్ కి మండిపోయింది... నామీద నువ్వుజోకులు వేస్తావురా అని
కట్టలు తెంచుకుని వస్తున్న ఆవేశం ఏ గట్లు తెంచేస్తుందోనని ఆపేసుకున్నాడు.

ఇరవైనిముషాలు గడిచాయి, "హే సారీ ఫర్ దలేట్..", అంటూ జాయిన్ అయ్యాడు
జిహాంగ్.. ఈ కొరియావాడికి రాత్రితిన్నకోతి మంచూరియా, కుక్క చౌమిన్
అరగలేనట్టుంది.. ఇరవైనిముషాలు నన్నిక్కడ ముళ్ళపై కూర్చోబెట్టి ఒక
చిన్న సారీ చెబుతాడా.. అని మనసులో అనుకుంటూనే..
"హాయ్", అంటూ పలకరించాడు.

రాకేష్ ఎంజెండా ప్రకారం ఒకొక్క అయిటమ్ మొదలుపెట్టాడు... ఒకటి అయిపోయి
వేరేదాంట్లోకి వెళ్ళే టైములో కొరియావాడు.. ప్రశ్నలుమీద ప్రశ్నలు వేయటంమొదలుపెట్టేసరికి..
దిలీప్ కి బీ.పీ రేజెయ్యిపోయింది. నెనేమో ఇక్కడ తట్టుకోలేక చస్తుంటే..
వీడు చావు ప్రశ్నలేంట్రాబాబు.. అని తలపట్టుకున్నాడు.

మధ్య మధ్యలో సెబాష్టియన్.. "ఐ. డోంట్ నో.. ఐ డోంట్ నో" అంటూనే..
ఎదోకటి చెబుతున్నాడు.. "ఒరే.. నాకు తెలియదు అంటూనే ఎందుకురా
చెబుతావు.. ఈ తెల్లోల్లంతా ఇంతేనేమో..", అని.. గట్టిగా.. నోరునొక్కుకుని..
అరిచినంత పనిచేసాడు దిలీప్.

అలా ముందుగా షెడ్యూల్ చేసిన గంటకన్నా ఇంకొక గంట సాగదీస్తూనే
ఉన్నారు మీటింగ్ ని.. ఇకలాభంలేదు.. అనుకుని.. కాళ్ళదగ్గర ఫోన్ కి కనెక్ట్
అయిన కేబుల్ వైరుని షూకాలితో తన్నడం మెదలుపెట్టాడు.. వాయిస్ బ్రేక్ అవటం
మొదలుపెట్టడంతో రాకేష్.. చిరాగ్గా మొహంపెట్టి.. ఏమయిందో చూడు అన్నట్టు
సైగచేసాడు దిలీప్ కి.

హెల్ప్ డెస్క్ వాళ్ళను పిలుచుకొస్తా వుండు.. అని ఇదే అదనుగా అలా
రెస్ట్ రూమ్ కి వెళ్ళొచ్చేయొచ్చు అని దిలీప్.. లేచి డోర్ తియ్యబోయాడు..
అక్కర్లేదులే.. ఇప్పుడు బాగానే వుంది అని సైగచేసి కుర్చోబెట్టేసాడు రాకేష్.

"ఒరే.. పాపి.. సహజ ప్రక్రియలను ఆపుతున్న పాపం నీకు ఊరికినే పోదురా..
నీ సహజ ప్రక్రియలన్నీకృత్రిమ ప్రక్రియలైపోనూ..", అని మనసులోనే
బండబూతులు తిట్టుకున్నాడు దిలీప్

రెండుగంటలు దాటి అరగంటైపోయింది.. జరిగే డిస్కషన్స్ చూస్తుంటే
ఇప్పుడప్పుడే ఆగేలా కనబడటంలేదు.. నాతో అవసరంవుందా అంటే లేదు..
ఎందుకురా నన్నాపి పాపంమూటగట్టుకుంటావ్.. అని ఎడవలేక ఎడ్చాడు దిలీప్.

ఇక లాభంలేదు ఇలాఅయితే చాలా కష్టం అనుకుని..
షూలో ఎదో దురదపెడుతుంది అన్నట్లుగా వంగి షూతీసేసి కూర్చున్నాడు..
కాసేపు ఎమీతెలియనట్లు కూర్చుని కాలి వేళ్ళతో ఫోన్ వైరును పట్టుకుని,
సీరియస్ గా రాసేస్తున్నట్టుగా ఏక్ట్ చేసి.. ప్లగ్ లాగేసాడు. కాల్ డిస్కనెక్ట్
అయిపోయింది..

రాకేష్ అది గమనించకుండా... సెబాష్టియన్ అడిగిన ప్రశ్నకు ఎదో చెప్పుకుంటూ
పోతున్నాడు.. అలా ఒక నిమిషం చెప్పేసాకా..
"సెబాష్టియన్.. ఆర్ యు ధేర్..", అని ఆగిచూసేసరికి ఫోను ఉలుకూపలుకూ
లేకపోయేసరికి.. "హలో.., హలో...", "ఛ.. డిస్కనెక్ట్ అయిపోయింది..
కాల్ హెల్ప్ డెస్క్..", అంటూ దిలీప్ పై గట్టిగా అరిచి.. తలపట్టుకున్నాడు..

హమ్మయ్యా భలే చాన్సులే.. అనుకుంటూ రెస్ట్ రూమ్ వైపుకు
పరుగులు తీసాడు దిలీప్.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...